مدح و منقبت پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ( عید مبعث )
اسـلام مـن آغـاز شـد بـا یـا رسـول‌الله مـن بـنـدۀ نـاچــیـزم و آقــا، رسـول‌الله من از ازل تا روز آخـر عـبد درگـاهم از ابــتـدا تـا انـتـهــا مـولا، رســول‌الله ما ذرّه‌ایـم؛ از ذرّه کـاری بر نـمـی‌آیـد می‌سازد از ما قطره‌ها دریا، رسول‌الله وقت اذان دست موذن را که می‌گیرد؟! الا خــدا؛ الا عــلــی؛ الا رســول‌الله؟! نام عـلـی را می‌بـرم زیـرا که می‌دانـم راضی ست از ما با علی تنها، رسول‌الله پیغام مبعث را که آوردی بمان جبریل بگـذار تا حـیـدر بـگـویـد با رسـول الله نـور عـلـی نـور مـحـمـد بـوده از اول در صورت حـیدر شود پـیدا رسول‌الله از کعبه و از مسجد الاقصی کجا می‌رفت؟ با مـرتـضی در لیـلـة‌الاسـرا رسول‌الله هرجا محـمد بـوده آنجـا با عـلـی بـوده با مرتضی بوده است در هرجا، رسول‌الله وقتی منافق‌ها فراری می‌شدند از جنگ می‌ماند در حصن علی حتی، رسول‌الله من معـتقـد هستم به تائـید عـلی راحت پـرونـده‌ام را می‌زنـد امـضا رسول‌الله |